Κατηγορίες
Uncategorized

Διάγραμμα ιστορίας της Φιλοσοφίας

Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία (περίπου 600-500 π.Χ.)

  • Προσωκρατική και Σοφιστική (600 π.Χ. – 400 π.Χ.)
  • Κλασική
  • Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης (4ος  αι. π.Χ.)
  • Ελληνιστική (300 π.Χ. – 500 μ.Χ.)

Σχολές: Ακαδημία, Περίπατος

Στοά (ελληνική: Χρύσιππος – ρωμαϊκή: Σενέκας, Μάρκος Αυρήλιος, Επίκτητος)

Επικούρειοι

Νεοπλατωνικοί

Μεσαιωνική Φιλοσοφία (500-1400 μ.Χ.)

  • Πατερική: Ωριγένης, Αυγουστίνος (ως το 500)
  • Σχολαστική: Άνσελμος, Θωμάς Ακινάτης (ως το 1400)
  • Μυστικισμός: Eckart

Νεότερη Φιλοσοφία (1400/1600 – μέσα 19ου  αι.)

  • Αναγέννηση – Cusanus, Bruno
  • Eποχή των μεγάλων συστημάτων (17ος  αι.)

Ορθολογισμός: Descartes, Pascal, Spinoza, Leibniz

Eμπειρισμός: Βacon, Hobbes, Locke, Berkeley, Hume

  • Διαφωτισμός [Αγγλικός, Γαλλικός, Γερμανικός] (18ος  αι.)
  • Κλασικός Ιδεαλισμός: Kant, Fichte, Schelling, Hegel (1770-1830)

Σύγχρονη Φιλοσοφία (μέσα 19ου  αι. κ.ε.)

  • Φιλοσοφία της ζωής: Nietzsche, Bergson
  • Θετικισμός, Νεοθετικισμός, Λογικός Θετικισμός: Comte, Wittgenstein, Russel, Schlik, Carnap, Popper
  • Yλισμός: Feuerbach, Marx, Engels
  • Πραγματισμός: James, Dewey, Peirce
  • Νεοκαντιανισμός: Cohen, Natorp, Windelbandt
  • Φαινομενολογία: Husserl, Merleau, Ponty
  • Υπαρξισμός: Kierkegaard, Jaspers, Heidegger, Sartre
  • Aναλυτική φιλοσοφία: Russell, Wittgenstein, Ryle, Austin, Searle
  • Θεωρία των επιστημονικών επαναστάσεων: Kuhn
Κατηγορίες
Uncategorized

Κινήματα τέχνης με μια ματιά

Κατηγορίες
Ιστορία

Ιστορία των Ελλήνων

Κατηγορίες
Λογοτεχνία, Γ Λυκείου

ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ – ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑ

Βασικά γνωρίσματα του ποιήματος είναι:
ο στίχος και η στροφή.Ο στίχος (μια γραμμή του ποιήματος) ανάλογα με τον των
αριθμό συλλαβών είναι από
πεντασύλλαβος μέχρι δεκαπεντασύλλαβος, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Οι στροφές( στροφή = ένα κομμάτι του ποιήματος) ανάλογα με τον αριθμό των στίχων
που έχουν είναι: -ίστιχες, τρίστιχες, τετράστιχες κ.λπ.
Υπάρχουν και ποιήματα, που είναι γραμμένα σε ελεύθερο στίχο, χωρίς στροφές και
ομοιοκατάληκτους ισοσύλλαβους στίχους.
Χαρακτηριστικά του στίχου
Ρυθμός-Μέτρο-Ομοιοκαταληξία
Ρυθμός είναι η αρμονία του στίχου, χάρη στην οποία ένα ποίημα μπορεί να μελοποιηθεί
και να γίνει τραγούδι.
Μέτρο είναι ο αριθμός τονισμένων άτονων συλλαβών του στίχου, για να’ χουμε ρυθμό
και αρμονία.
Ομοιοκαταληξία ή ρίμα είναι η ομοηχία (μοιάζουν ακουστικά ) των τελευταίων
συλλαβών σε δυο ή περισσότερους στίχους.

Είδη ομοιοκαταληξίαςΖευγαρωτή
Πλεχτή
Σταυρωτή
Μικτή
Ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία
♦Συ που κόσμους κυβερνάς (α)
♦και ζωή παντού σκορπάς .(β)
♦Άκου τούτη τη στιγμή (γ)
♦των παιδιών σου τη φωνή (δ)
♦Έχουν ομοιοκαταληξία κατά ζεύγη ( ο α΄ με το β΄ και ο γ΄ με τον δ΄)
Πλεχτή ομοιοκαταληξία
♦Σε γνωρίζω από την κόψη (α)
♦του σπαθιού την τρομερή (β)
♦σε γνωρίζω από την όψη (γ)
♦που με βια μετράει την γη (δ)
♦Έχουν ομοιοκαταληξία ο ( α΄με τον γ΄και ο β΄με τον δ΄ πλέκονται
Σταυρωτή ομοιοκαταληξία
♦Από φλόγες η Κρήτη ζωσμένη (α)
♦τα βαριά της σίδερα σπα (β)
♦και σαν πρώτα χτυπιέται χτυπά (γ)
♦και γοργή κατεβαίνει (δ)
♦Έχουν ομοιοκαταληξία ο ( α΄με τον δ΄και ο β΄με τον γ΄),
Μικτή ομοιοκαταληξία
Έχουμε όταν οι στίχοι έχουν και ζευγαρωτή και πλεχτή ή σταυρωτή ομοιοκαταληξία.
♦Αν ήμουν φτερωτό πουλί (α)
♦με την λαλιά την πιο καλή (β)
♦το σύμπαν θα ξυπνούσα .(γ)
♦Αν ήμουν μια λουλουδιά (δ)
♦την πιο καλή μυρωδιά (ε)
♦στο σύμπαν θα σκορπούσα (στ)
♦Οι πρώτοι στίχοι, α΄και β΄, έχουν ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία.
Οι άλλοι στίχοι έχουν σταυρωτή.

Κατηγορίες
Uncategorized

Απέδειξε το ή απόδειξε το: όσα θέλετε να μάθετε για τη συλλαβική αύξηση και φοβάστε να ρωτήσετε


Η συλλαβική αύξηση (έ-γραφα) μπαίνει μόνο στην οριστική των χρόνων που δηλώνουν παρελθόν. Οι άλλες εγκλίσεις (υποτακτική-προστακτική) ΔΕ δηλώνουν παρελθόν και άρα ΔΕ θα πάρουν αύξηση.
Άρα είναι λάθος να λέμε υπέγραψε το στην προστακτική. Ο σωστός τύπος είναι υπόγραψε το (και στον πληθυντικό είναι υπογράψτε!). Το μπερδεύουμε με τον τύπο της οριστικής υπέγραψε (κάποιος χθες).

Η συλλαβική αύξηση όταν είναι άτονη παραλείπεται:

π.χ. έπαιζα αλλά παίζαμε, έτρεχαν ή τρέχανε.
λάθος
σωστό
παρεσκεύασα
εδικαιώθηκα
παρασκεύασα
δικαιώθηκα

Πολλά λάθη γίνονται από το μπέρδεμα δημοτικής και καθαρεύουσας.

  1. στο νόημα, π.χ. «Οι Άραβες κατάλαβαν μεγάλο μέρος του εδάφους» (δηλαδή κυρίευσαν) Σωστός τύπος- κατέλαβαν
    Ενεστ. καταλαβαίνω

Ενεστ. καταλαμβάνω
Αορ. κατάλαβα

Αορ. κατέλαβον
(= κατανοώ, δημοτική)

(= κυριεύω, καθαρεύουσα)

  1. στους μορφολογικούς τύπους
    ενδιάμεσος τύπος
    Δημοτική
    καθαρεύουσα
    συνεζητήθηκε
    συνεπληρώθηκε
    ακυρώθησαν
    επεβλήθηκε
    επροτάθηκε
    επεκτάθη
    Συζητήθηκε
    συμπληρώθηκε
    ακυρώθηκαν
    επιβλήθηκε
    προτάθηκε
    επεκτάθηκε
    συνεζητήθη
    συνεπληρώθη
    ηκυρώθησαν
    επεβλήθη
    επροτάθη
    επεξετάθη

Είναι λάθος η χρήση της αύξησης στην προστακτική.
Η αύξηση μπαίνει και στην αρχαία και στη νέα ελληνική μόνο στην οριστική και μόνο στους παρελθοντικούς χρόνους.

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΕΣ
ΣΩΣΤΕΣ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΕΣ
παρήγγειλέ μου
παράγγειλέ μου
επανέλαβέ το
επανάλαβέ το
ανέβαλέ το
ανάβαλέ το
ήλεγξέ το
έλεγξέ το
υπέγραψέ το
υπόγραψέ το
μετέφρασέ το
μετάφρασέ το

ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ
(που δείχνουν ότι οι γλωσσολόγοι έχουν δίκιο όταν απορρίπτουν τις ρυθμιστικές αντιλήψεις για το σωστό και το λάθος)
Η γλώσσα δεν κατασκευάζεται ούτε καθορίζεται πάντα από γραμματικούς κανόνες αλλά από το λαό που τη χρησιμοποιεί.

έτσι: ανεβαίνω, ανέβα, κατεβαίνω, κατέβα
σύμφωνα με τον κανόνα θά ‘πρεπε να λέμε: αναβαίνω, ανάβα, καταβαίνω, κατάβα, κάτι που ούτε ανεκτό γίνεται ούτε υπάρχει στη γλώσσα μας.

Πολλά γλωσσικά λάθη έχουν επικρατήσει και είναι αποδεκτά.

σχηματική παρουσίαση των σελίδων 171- 175 από το βιβλίο του Α.Β. Μουμτζάκη